- inopinans
- ĭn-ŏpīnans, antis, adj., not expecting, unaware (freq. in the historians;
not in Cic.): inscios inopinantesque Menapios oppresserunt,
Caes. B. G. 4, 4:impeditos et inopinantes aggressus,
id. ib. 1, 12:imprudente atque inopinante Curione,
id. B. C. 2, 3:rex in potestatem inopinanti (ei) venerat,
Nep. Dat. 3, 4:suis inopinantibus,
Liv. 27, 48, 14.— Hence, adv.: ĭnŏpīnanter, unexpectedly, Suet. Tib. 60.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.